Het #teamlulufeest
zit er op. Het was een perfecte laatste zondag van augustus en helemaal
zoals ik had gehoopt : zwoel weer, windstil en alles verliep volgens plan.
Alleen had Lulu een uurtje vertraging door een uitgelopen middagdutje en had ik
het liefst nog wat meer met de mensen gebabbeld, want sommigen heb ik enkel
“hallo” of “salut” kunnen zeggen.
Maar wat een
fantastische dag was het. Al die mensen die we zo graag zien, samen in dat
idyllische decor. Zoiets vult je hart met liefde. Soms wou ik dat ik een kloon
van mezelf had. Eén om iedereen te woord te staan en één die gewoon kon kijken
en genieten van al die schoonheid. Gisteren ben ik door de foto’s gegaan die
mijn papa genomen heeft van de dag en daar zag ik mensen uit verschillende
vriendengroepen met elkaar babbelen, werelden die kruisten, collega’s die met
familie praatten, buren naast vrienden naast verplegers naast dorpelingen uit mijn jeugd, kinderen die nieuwe speelmaatjes hadden gevonden en vooral Lulu
die letterlijk op handen gedragen werd door iedereen die er de kans toe kreeg, ik
heb er geen woorden voor, een uniek gevoel van verbondenheid…
En dan geef je een
feest om iedereen te bedanken en nu wil ik iedereen die aan het bedankingsfeest
heeft meegewerkt ook nog eens bedanken!
Eerst en vooral
Tina, de verantwoordelijke van het Maaltebruggekasteel, die dit feest in de
eerste plaats mogelijke maakte, ze heeft een hart van goud en een natuurlijk
organisatietalent.
Iedereen die
meegeholpen heeft aan het eten : mama, Ilke, Sarah, Chrisje, tante
Rita, Klaarke, Ann, Lies, Kjell, Jolien,…
Papa, die het
feest vastgelegd heeft op foto, zodat ik me zorgeloos kon focussen op de
mensen.
Mama, die haar
oven overuren heeft laten draaien om de heerlijkste koeken en wafels
tevoorschijn te toveren, die kussentjes uit de kringwinkel ging verzamelen, meehielp
met het naaien van de kussenhoezen en de bloementuin van ons tante Rita
leeggeroofd heeft ter versiering van de vaasjes ;-)
En natuurlijk
Shih! Die mij steunde en mij mijn zin liet doen, die mij met mijn voeten terug
op de grond wist te brengen als ik weer te perfectionistisch wou zijn, die vaak
tussen twee vogelmobielen en over een berg kussens moest kruipen om door het
huis te geraken en daar maar heel even over gemopperd heeft… love you!
Bedankt, iedereen
die op het feest een centje heeft gedropt in de giftenbox. Met fierheid kan ik
zeggen dat we 800 euro kunnen storten op de rekening van het Kinderkankerfonds!
#teamlulu, jullie zijn de max! We houden van jullie! Afspraak volgend jaar? Het
zou mooi zijn…
Deze fotootjes
zijn genomen door nonkel Henri ;-)