Ik
wens iedereen die ons gesteund heeft, op welke manier dan ook, een schitterend
jaar toe. En een goede gezondheid. Dat is eigenlijk dit jaar mijn belangrijkste
wens. En daarbovenop heel veel liefde, lachbuien, verwondering, vrije tijd, genot
en geluk.
Maar er zit zoveel meer achter deze foto. De glimlach die je op ons gezicht ziet, is er eentje die er niet zomaar gekomen is.
Achter
die glimlach zit het harde werk van een volledig team van dokters, assistenten,
chirurgen, verplegers, schoonmakers, logistiek medewerkers, receptionisten, de
mensen van de sociale dienst, de psychologe en zoveel andere mensen die hun job
zo fantastisch doen in het UZ in Gent. Echt, mijn hoed af voor iedereen die
daar werkt.
Achter
die glimlach zit ook de liefde van onze families die ons elk op hun manier
steunen, maar vooral de grootmoeders en mijn nichtje Laurence die met zoveel
enthousiasme passen op Lulu.
Achter
die glimlach zitten onze vrienden waar we eventjes kunnen vergeten dat de tijd
bij ons stil is blijven staan.
Achter
die glimlach zitten onze collega’s die #teamlulu hebben opgestart en alle
mensen die mee op de kar gesprongen zijn om ons via alle soorten media een hart
onder de riem te steken. Ze waren een enorme steun voor ons tijdens de
moeilijkste periode en nu nog altijd.
Achter
die glimlach zitten onze werkgevers die zo ongelofelijk begripvol zijn.
Achter
die glimlach zit onze loodgieter Jan, die ons uit de nood heeft geholpen op een
moment dat Lulu’s toestand nog onzeker was. Een man met het hart op de juiste
plaats.
Achter
die glimlach zitten onze buren en overburen die ons hart verwarmen met leuke
attenties en woordjes.
Achter
die glimlach zit ook het geluk om in België te wonen en te kunnen genieten van
de steun van Mantelzorg, het Kinderkankerfonds en alle andere financiële steun
die er is voor mensen zoals ons.
Achter
die glimlach zit ook de alertheid van Kind en Gezin, zij hebben aan de alarmbel
getrokken toen er iets mis was met Lulu’s hoofdomtrek en daarna nog regelmatig
getelefoneerd om te vragen hoe het gaat.
Achter
die glimlach zitten alle lezers van deze blog, die ons kraanvogelproject
mogelijk hebben gemaakt en met hart en ziel blijven meeleven met ons verhaal.
En
achter die glimlach zit het grootste wonder van allemaal, onze Lulu. Een klein prutske
van nog geen scheet groot dat één van de meest kwaadaardige hersentumoren
poepje laat ruiken. Zij is de definitie van het woord “kracht”. Zij is mijn
voorbeeld. Zij doet alle harten stralen en monden glimlachen als ze nog maar in
de buurt komt. Een wonder van een kind en het mooiste dat mij ooit is
overkomen.
Laat
dit jaar het jaar van je genezing zijn, liefste meid. Een blijvende genezing.
Zodat
we je kunnen zien opgroeien.
Dat
je zo groot wordt, dat je niet meer op de kerstkaart wil met je ouders, omdat
dat “uncool” is.
Zo
groot dat je met je eigen kindje een kerstkaart zult maken en nog veel groter
dan dat…
Lulu,
mijn kleine Lulu, ik ben zo blij dat jij er nog bent, gelukkig nieuwjaar!
Je mama
