De feesten

De feesten waren echt plezant voor Lulu. Wat heeft ze genoten van de familie, vrienden en vooral van de kindjes! Ze krijgt duidelijk veel energie van al die andere gezichten. En dat terwijl de vermoeidheid van de bestraling al begon toe te slaan. Haar bloedwaarde was terug aan het zakken en de korte pluimpjes die al terug gegroeid waren op haar hoofd begonnen hier en daar weer uit te vallen. Maar daar liet Lulu zich niet door tegenhouden.

Ook voor mij was het een fantastische tijd: veel blij terugzien, lekker gegeten (en verdikt), goede gesprekken met familieleden gehad, liefde en steun vanuit alle hoeken gekregen, 2 nieuwe boorlingen ontmoet die ik nog niet had kunnen bezoeken,… echt een golf van mooie dingen die ons overspoelde. Dat Lulu midden in haar therapie zat, was ik op sommige momenten helemaal vergeten.

Het was al zo lang geleden dat Lulu nonkel Henri (Shih’s broer) had gezien, dat ze even twijfelde wie haar papa wel was.

Lulu kreeg van mij een cursus “kerstboomstyling” en ze deed het lang niet slecht. 

   

Eén van Lulu’s kerstcadeautjes was de Pompipi-handwarmer. Die zijn we dan ook gaan uittesten tijdens een wandeling in het West-Vlaamse landschap.

Maar het was ook redelijk heftig: lange ritten in de wagen naar West-Vlaanderen en Leuven, Lulu constant in het oog moeten houden dat ze niet heel de tafel met hapjes leegrooft of met het speelgoed van de boorlingen ging gaan lopen,… Ze was ook meer hangerig dan anders. Voor het minste riep ze “mama” en als Lulu “mama” roept, dan bedoelt ze alleen maar “mama”. Niks anders kan haar troosten. Mijn handen vol dus.

Maar geloof het of niet, tussen al dat feestgedruis werd mama ook eens een paar minuten rust gegund. Godzijdank bestaat er iets als “papa’s” en “oma’s”. Zonder hen lag ik nu waarschijnlijk op straat tussen de afgedankte kerstbomen.

En dan nog een speciaal woordje van dank voor deze mensen die op bezoek kwamen op de kinderkankerafdeling. Ik citeer even wat Shih op Instagram zo mooi schreef:

“Dit koppel verzamelde zakken vol kaartjes met wensen en cadeautjes voor de kindjes met kanker en hun ouders. De vrouw stond in tranen bij het zien van de glimlachjes en de gedachte aan haar dochtertje die het helaas niet gehaald heeft. Helden van de dag. Beste wensen meneer en mevrouw. Beste wensen.”