Er eens een paar
dagen volledig uit zijn, dat hadden we nodig. Alleen het thuiskomen voelde hard
aan. Lulu had ons niet gemist, dat niet. Bij oma en opa was het de max! Maar terug in die routine van de radiotherapie stappen, was voor ons weer even
wennen.
Lulu werd alsmaar
kaler en de huid op haar hoofdje begon op sommige plekken af te zien. We hebben
een speciale zalf gekregen die haar huid moet beschermen en zorgen dat het niet
openligt. Tot nu toe nog geen wondjes.
En net op het
moment dat het weer even zwaar begon te wegen, kwam er een verrassing van
#teamlulu. Mien en Barbara zijn langsgekomen met deze kick-ass-tekeningen,
een doosje grime verf voor Lulu en keischattige kraanvogeloorbelletje voor mama.
Bedankt voor de opkikker!
