Lulu's kamertje

Terwijl Lulu elke dag een beetje beter eet en stilaan terug de oude wordt, wil ik graag iets vertellen over haar kamertje.

Tom, een goeie vriend van mij, heeft samen met zijn vriendin Britt een zeer mooie blog over interieur en design, woonblog.be. Ze maakten eerder al het Woonboek en zijn toen bij ons thuis komen fotograferen. Hun tweede boek, het Mini Woonboek, is pas uit en deze keer gaat het over kinderkamerinterieurs. Lulu’s kamer staat er ook in. Bedankt, Tom, voor de mooie foto’s!

Haar kamer is een samenraapsel van oud en nieuw, een rommeltje van kleur en veel handgemaakte spulletjes.

In het midden hangt een gigantische lamp gemaakt uit 300 van de 1000 kraanvogels die we voor haar gevouwen hebben. Nog eens merci aan iedereen voor de vele vouwblaadjes! We hebben de PS Maskros-lamp van Ikea gebruikt als basis en ipv de witte bloemblaadjes telkens bosjes van 3 origami-kraanvogels erop gekleefd.

Haar deur is geverfd in krijtbordverf en daar hebben haar geboortekaartje op laten tekenen in krijt.

De schaapjes in haar kamer hebben ook een apart verhaal. Veel kindjes hebben een lievelingsknuffel of een doekje waar ze troost in vinden en de rest van hun peuterjaren overal met zich meeslepen. Lulu leek dat niet te hebben. Tot ik haar een klein bol knuffelschaapje gaf. Dat liet ze plots niet meer los. We dachten dat dat haar vaste knuffel ging worden. Op een dag zette papa haar af aan de onthaalmoeder en plots was het schaapje verdwenen. Ik was helemaal van de kaart. Ik heb heel het internet afgeschuimd naar een gelijkaardig schaapje. Maar nergens te vinden. Ik heb er al 2 andere gekocht, maar ze zijn helemaal niet zo mooi als dat ene schaapje. Lulu vond het minder erg dan mij. Ze heeft ondertussen al 1001 andere knuffelrelaties gehad, maar nog steeds geen vaste ;-)

De raket kochten we tijdens onze trip door The States, toen ik 3 maanden zwanger was en we nog niet wisten of het een jongen of een meisje ging zijn.

Het konijn met driehoekjes kreeg ze van goeie vrienden van ons die het meebrachten uit Japan.

De drie popjes op het tweede schap zijn allemaal met de hand gemaakt. Het meest linkse is gemaakt door tante Sofie, het middelste hebben we gekregen van zeer lieve collega’s en is gemaakt door Boramiri en het rechtse popje is ook met de hand genaaid door Sylvia van Eugene and Louise.

Dit kleedje kreeg Lulu van iemand die we niet kennen die deze blog volgt. Het is een stofje met vliegende kraanvogels. Ik weet niet of ik deze vrouw al bedankt heb, want het is aangekomen in een woelige periode. Moest ik dit nog niet gedaan hebben: heel hard bedankt voor de moeite en je creativiteit. Het is nog iets te groot, maar ik kan al niet wachten tot het past!    

Deze poes van Donna Wilson kreeg Lulu als geboortecadeau van een vriendin. Het kussentje maakte ik zelf.

De kraanvogel-slinger aan de muur en de kraanvogel-mobiel kregen we van een vrouw die ook een blog heeft. We nemen ze mee elke keer we naar het ziekenhuis gaan om haar kamer te versieren. Nog es bedankt, Veronique!