Vandaag kreeg Lulu
opnieuw een kraal bij op haar kanjerketting, die van de scan. Ze heeft dat
schitterend gedaan, geen kick gegeven bij het gepruts aan haar katheter, alle
harten gestolen van de mensen in de wachtzaal en helemaal niet bang van de
witte schorten rondom haar die haar in verdoving moesten brengen. Alleen het
wakker worden uit narcose was echt niet leuk. En maar jammeren en kronkelen in
alle richtingen. Na een klein uurtje was ze opnieuw zichzelf en alsof er niks
gebeurd was. Leve de onwetendheid van een 1-jarige ;-) Vrijdag weten we meer
over het resultaat van de scan…
