Vandaag moesten we
terug op controle en heeft de verpleegster het proberen te doen, maar Lulu was
zo overstuur dat we hebben moeten stoppen. Ze zag eruit als een luipaard, met
donkere en lichte vlekken haar op haar hoofd. Thuis is papa zelf aan de slag
gegaan met zijn tondeuse en dat vond ze al een pak minder erg dan de grote
witte verpleegster.
Voor
buitenstaanders ziet ze er nu echt uit als een kankerpatiëntje, maar fuck dat,
voor mij is ze nog steeds een prachtig engeltje.
Haar bloedwaarde
was vandaag minder goed. Ze is neutropeen verklaard. Dat betekent dat ze een verminderde
afweer heeft. Ze kan zelfs ziek worden van de bacteriën uit onze mond. Dus nu
mogen we alleen knuffelen als we een mondmasker dragen. Gelukkig zal dit maar
een week duren, daarna zou haar bloed terug hersteld moeten zijn en zijn we
klaar voor de volgende chemokuur.
